Het is weer zover: de mooiste (en duurste) periode van het jaar. Sinterklaas én kerst staan voor de stoep, dus alle kinderen worden weer overladen met cadeaus.

Vorig jaar schreef ik een blog over het feit dat ik de haren van Lin & Rox niet was, dit werd een van mijn meest gelezen blogs ooit. Dus toen Mamaplaats mij vroeg of ik een vervolg blog wilde schrijven hoefde ik daar natuurlijk niet lang over na te denken.

Yes. Eindelijk heb ik de stap durven zetten. De afgelopen maanden heb ik veel getwijfeld, maar vorige week heb ik mijn aanvraag eindelijk ingediend. Ik was bang, bang voor nog meer schulden. Bang dat alles weer naar boven zou komen. Maar ik heb recht op een compensatie, dus die ga ik claimen ook!

Alweer twee maanden mogen wij slapen op dit heerlijke matras van Club9 sleep service, volgens ons dé oplossing voor lekker slapen zonder teveel poespas of een grote investering. Hieronder leg ik uit hoe het werkt én heb ik een hele speciale aanbieding voor jou.

De kamers van de meisjes, hier hebben wij drie jaar geleden héél veel werk aan gehad. Het was een flinke verbouwing, de meisjes slapen namelijk op de 2e verdieping, waar eerst de mancave (bar, draaitafel, dartbord, fitnessruimte etc.) van manlief was. Dit was één grote kamer, welke wij hebben opgesplitst in twee kamers.

én welke commentaren ik daar op kreeg.

Ineens kwam het besef… Toen ik zo oud was als jij, stond mijn wereld op zijn kop. Toen ik zo oud was als jij, vertelde mijn ouders dat ze gingen scheiden.

“Ze is opgegeven voor een certificaat in plaats van haar B-diploma. Dit komt doordat Lin niet correct een duik kan maken. Wij hebben hier veel voor geoefend, maar er zit tot nu toe nog geen verbetering in. Verder voldoet ze wel aan alle eisen. Op een certificaat staat aangekruist welke onderdelen wel gehaald zijn.”

"Ik wil niet blind worden, dokter" is wat ik zei. "Ik zie niks meer, wordt ik blind?". "We gaan je met spoed doorverwijzen naar het VU, daar krijg je sterkere antibiotica. Pas zodra deze aanslaat kunnen we kijken of je zichtverlies blijvend is." Zegt de arts.

Wat ons gezin betreft had corona niet op een slechter moment kunnen komen. Namelijk terwijl Lin in groep 3 zat.

Mijn bevallingsverhaal van Rox is een must-read voor moeders die nu zwanger zijn. Op deze manier zou ik namelijk nog wel 10 kindjes willen baren.

Of ben ik te abrupt gestopt?

Gaf ik mijn droom op. Onderstaand e-mail stuurde ik naar Little Indians & Daily Brat om te laten weten dat ik stop met mijn webshop. Lees je mee?

Het was na de afgelopen herfstvakantie weer tijd om te gaan luizenpluizen. Zoals na iedere vakantie was dit normale standaard en deed ik dit met een beetje tegenzin. Ik vind het oprecht leuk om luizenmoeder te zijn, maar dan vooral omdat ik de kindjes uit de klas wat beter leer kennen. Sinds Lin in groep 3 zit, is er een hele nieuwe samenstelling een heb ik heel veel moeite met het onthouden van de namen van de kindjes.

Oké waar zal ik beginnen. Ik ben altijd een slechte eter geweest. Ik lust letterlijk niks. Mijn dagelijkse voeding bestaat uit brood (het liefste bolletjes/pistoletjes) met hageslag. Vroeger (voordat ik kinderen kreeg) kon ik álles eten, zonder ook maar een grammetje aan te komen. Na de bevalling van mijn oudste dochter (Lin) was ik binnen no-time weer super slank.

Alweer 8 jaar geleden heb ik een beslissing moeten nemen, die de rest van mijn leven heeft beïnvloed. Ik werd namelijk ongepland zwanger op 17-jarige leeftijd.

Het is voor een goed doel, dat weet ik ook echt. Maar momenteel doet de quarantaine heel veel met mij. En dat is niet positief.

Toen ik vorige week in story vroeg waar iedereen zijn/haar kinderbijslag aan uit geeft ontplofte mijn inbox met alle antwoorden. De antwoorden waren zó wisselend en iedereen gaf aan erg benieuwd te zijn naar waar andere moeders dit bedrag aan uitgeven. Daarom besloot ik om een blog te schrijven over de resultaten.

Het is 17:00 als mijn dienst erop zit. Normaal gesproken als ik om 12:00 begin, werk ik door tot ná het diner. Maar het wordt vanavond zo rustig dat ze mij eerder laten gaan. Op het moment dat ik mij uit klok zie ik één van mijn collega’s met een telefoon naar onze werkgever lopen. Ik zie gelijk aan zowel zijn als haar gezicht dat dit geen goed nieuws is.

Laat ik beginnen met zeggen dat ik alleen maar blij ben de kinderopvang die wij hebben gekozen. Lin ging vroeger ook naar deze opvang dus toen ik Rox inschreef wilde ik haar persé op dezelfde hebben. Lin was er inmiddels al een paar jaar af, maar dat maakte verder niets uit. Wij hebben voordat Rox startte op deze opvang, een voorstel gehad voor een andere locatie. Dit hebben wij vriendelijk afgewezen, juist omdat ons gevoel bij deze kinderopvang zo goed is. En toch, toch twijfel ik. Moeten wij Rox er nu vanaf halen?

SCHOK, maar toch écht de waarheid. Waarom? Dat leg ik snel uit...

De kerstvakantie is inmiddels al een paar week begonnen en met de feestdagen achter ons en de nieuwsjaarswisseling in het vooruitzicht zitten we de meeste dagen volgepland. Toch zijn er deze kerstvakantie een aantal dagjes weg die juist deze periode een bezoekje waard zijn.

Geschreven vanuit liefde voor Lin en begrip naar jou.

Maar deze maand nét iets meer

We zitten midden in de herfst en de winter staat al voor de deur. Het perfecte moment dus om een nieuwe trui aan te schaffen voor jouw kleintje. Maar, welke trui is nou de perfecte match? Wij hebben een aantal truien op een rijtje gezet, zodat de keuze nog makkelijker is! 

De Sint is weer in het land en terwijl Sinterklaas bakken vol met cadeaus koopt, probeer ik juist ruimte te maken door speelgoed weg te gooien. Ik ben namelijk écht van mening dat hoe minder speelgoed, hoe meer speelplezier. In de praktijk werkt dat echter nog niet, want de meisjes stromen letterlijk over in het speelgoed.

Als je mij drie jaar geleden had gevraagd wat ik van dit onderwerp vond, had ik geschreeuwd dat zwarte piet moet blijven. Het is een traditie die je niet mag verbreken en het is totaal niet racistisch toch!?

Toen ik besloot dat ik kinderkleding wilde gaan verkopen ben ik heel veel research gaan doen naar welke merken mij het meeste aanspreken. Ik wilde unieke merken die niet te commercieel zijn en iets bijdragen aan de wereld. Al gauw viel mijn oog op Little Indians. Dit merk is in 2014 opgericht door Vanessa Erasmus die met dit merk een wereld wilt creëren voor kleintjes, die past bij de lifestyle van de moderne moeder.

Ik vroeg jullie twee weken geleden om de aller slechtste kraamcadeaus en jullie reageerde massaal! Ik heb in een deuk gelegen van het lachen, hopelijk jullie nu ook. Oh en mist er nog een cadeau wat er volgens jou écht tussen hoort? Reageer hem dan hier onder, dan zet ik hem er tussen. ;)

Mijn telefoon gaat, alweer. Het is een onbekend nummer dus ik weet al genoeg. Sinds het moment dat ik mijn onderneming ben gestart wordt ik minstens vijf keer per dag gebeld. Helaas niet door klanten, nee ik wordt plat gebeld door bedrijven die mij iets willen verkopen. Ondanks dat ik ingeschreven sta in het "bel me niet" register én heb aangegeven bij de Kamer van Koophandel, blijven ze mij bellen. Toen ik een jaar of 18 was werkte ik zelf bij een energiebedrijf voor B2B, dus alle verhalen ken ik uit mijn hoofd.

Oké optie één, kind uit de fiets halen en straks drama met haar er weer in krijgen. Optie twee, oudste kind naast de fiets laten staan, recht voor de winkel in het zicht en snel naar binnen rennen. Ik heb geen zin in drama en met een flinke fietstocht met verschillende stoppunten achter de rug wil ik gewoon zo snel mogelijk naar huis. Optie twee wordt het dus. Ik vertel Lin om naast de fiets te blijven staan en trek dan een sprintje de Zeeman in. Ik weet wat ik nodig heb en weet precies waar dit ligt. Binnen 10 seconden sta ik bij de kassa, drie meter verwijderd van de fiets...

​Geloof mij, ik ben geen perfecte moeder. Ik durf dit ook bijna niet te plaatsen omdat ik de grootste hekel heb aan mensen die zich bemoeien met iemand anders zijn opvoeding. But hey, ik doe het toch. Please have mercy!

​Voor minder dan één euro & in minder dan één uur roze haren (en een gelukkig kind).

September 2016

"Oh maar dat heeft ze helemaal niet meer nodig, je kunt vanaf nu gewoon één voeding in de ochtend, middag en avond geven. Daarnaast..." de vrouw van het consultatiebureau praat nog even door over hoe haar dagelijks eet en drink schema eruit komt te zien maar ik let niet meer op, ik ben namelijk in gedachte verzonken. 

Onee, nee nee nee. Fuck. Ik probeer aan te spannen, maar tevergeefs. Ik voel iets in mijn witte bikinibroekje glijden terwijl ik met Lindsey bij de kidsclub zit. 

Deed ze dat maar...